Dag 39,40 en 41

Vandaag, zaterdag 21 Januari, de eerste dag van onze laatste week in NZ. Ook deze week geen echte plannen maar bekijken we per dag waar naar toe en hoe ver. Wel moeten we de 27e naar Australië vliegen. Vanmorgen zijn we eerst naar Coromandel gereden, een stadje waar je vooral kunstenaars kan vinden. Er zijn inderdaad leuke souveniershops met heel mooie maar ook behoorlijk dure souveniers te zien. Na de koffie lekker door Coromandel lopen slenteren om daarna via de kustweg, dus mooie uitzichten, naar Thames te rijden. In Thames waren de meeste winkels, zaterdagavond, dicht maar je ziet mooie grote beetje koloniale huizen met ruime veranda's die met spijlen en houtsnijwerk versierd zijn. Je zou je er zo in de jaren eind 1800 begin 1900 kunnen wanen.
Na een bezoek aan Mac Do voor koffie en free wifi naar een camping in de buurt gereden. Dit is een natuurcamping in het Kauaeranga Nationaal Park, heel schoon, ruim en netjes ingericht.
Die afgelopen nacht heeft het heel erg geonweerd en geregend. De auto stond af en toe te schudden in de wind maar verder hadden wij er geen last van. De tenten waren wel allemaal weg toen we die ochtend wakker werden.
Na het ontbijt eerst een wandeling naar de aanplant van jonge Kauribomen gemaakt. Als je die aanplant ziet besef je dat het meer dan 1000 jaar duurd eer die bomen zo groot zijn als de bomen die we gisteren zagen. In het verleden was heel het noorden met deze bomen bedekt. Door de kolonisatie vanaf 1850 in NZ is bijna alles voor ontginning en verkoop gekapt. Nu is kappen van deze bomen verboden en worden nieuwe bomen geplant. Er is nog maar 4 % van de Kauri-bomen die er waren over en er zullen er nooit meer zoveel komen denk ik.
Aan het eind van de middag, met de nodige tussenstops bij o.a. een vogelcentrum en soort bric a brac winkel, gestopt in Orere Point. Omdat we kleding wilde wassen gekozen voor een van de Top 10 campings. Daar bleek dat, als gevolg van het toch wel heel slechte weer die nacht, er in de hele regio overal de stroom was uitgevallen. Dus geen kleding wassen. Omdat het weer de hele dag al wisselvallig was, veel regen soms zon maar vooral harde wind toch maar voor de luwte van de camping gekozen zodat we de volgende ochtend vroeg in Auckland kunnen zijn.
De volgende dag reden we rond 11 uur Auckland, de grootste stad van NZ, binnen. Wel even wennen aan overal auto's, mensen , stoplichten, reclames en getoeter. Dat getoeter was voor mij bedoeld omdat links rijden in de stad niet mijn sterkste punt is. Gelukkig nam Kees, die al peentjes zat te zweten, het stuur over en na enig zoeken naar een parkeerplaats waren we klaar voor een dagje cultuur en toerisme. Eerst naar het Auckland War Memorial Museum. Een gigantisch groot gebouw boven op een heuvel in een soort van Griekse stijl waar kunst en historie van NZ door elkaar te zien zijn. Een deel van de informatie en voorwerpen hadden we ook al in het Te Papa museum gezien maar hier ook veel nieuwe informatie en voorwerpen. Maorikunst is heel veel houtsnijwerk en dat blijft door de grote en de meest ingewikkelde details imponerend om te zien. Na ruim 4 uur museum tijd om de stad in te gaan. Niet alleen winkels, kerkjes en mensen bekijken maar ook langs de haven lopen en ja, de skytower van 328 meter hoog beklommen. Nu ja de lift omhoog genomen. Vanuit het platform heb je een schitterend uitzicht over de stad, de haven, de eilandjes in de golf en heel in de verte de zee. Daarna weer even genoeg stad gehad dus rond 7 uur reden we, via de snelweg de stad uit. Daar hadden helaas pech. Midden op de snelweg plotseling een harde bonk en ja een lekke achterband. Meteen naar de kant om de band te wisselen maar dat ging niet zomaar. Eerst zoeken naar gereedschap dat onvindbaar was, bellen naar het verhuurbedrijf waar iemand haast onverstaanbaar engels sprak en een reserve band die muurvast onder de auto hing. Gelukkig stopte er een super behulpzame man zodat met gezamenlijke inspanning ( ik gaf de nodige support) de band verwisseld kon worden. Ondertussen was het bijna 9 uur, hadden we niet gegeten, geen boodschappen gedaan en begon het donker te worden. Eerst maar de snelweg afgereden waar we tot onze geluk een Subway zagen die nog net 10 minuten open was. Dus eerst maar een en ander gegeten om daarna in totale donker een camping te zoeken en te vinden. Helaas die was al gesloten dus toen maar een stukje verder naar het strand gereden, de auto neergezet en eerst onze plastic bekertjes met wijn ingeschonken.