Dag 16,17 en 18

Na The Anau zijn we via Queenstown tot bijna Wanaka gereden. Totaal zo.n ruim 200 km. Queenstown viel erg tegen, het was zo druk dat het file rijden was. De stad ligt schitterend aan het meer maar heeft niets historisch. Het is een grote verzameling hotels, motels, b en b's en campings. Waar je zowel zomers als swinters alllelei activiteiten kunt doen die Je een paar dagen tevoren moet boeken. Daarbuiten is er in de stad, behalve winkels en restaurants niet veel te doen. Dus zijn we na een rondje in de file staan er weer snel uitgereden De omgeving is er schitterend. Hoge bergen, felblauwe meren en vandaag ook een strak blauwe hemel. Via Arrowtown, een oud gouddelvers-stadje met wel veel oude historie maar wat net Volendam was volgens Kees, zijn we doorgereden tot Cordrona.
In Cardrona hebben we de volgende dag Mt Cordrona beklommen. 1860 meter omhoog. Eerst met de auto tot op ongeveer halverwege de berg. Daarna met de stoeltjeslift tot op ongeveer 700 meter onder de top. En ja toen te voet omhoog. In het begin ging dit prima maar naarmate we hoger kwamen werden de voetpaadjes steeds smaller en steiler en lagen er meer en meer rotsen waar we over of omheen klimmen moesten. Maar wat een uitzicht op de top, naar alle kanten de besneeuwde bergen, onder ons de felblauwe meren en heeel diep onder ons de rivier waar we die nacht stonden. Langs de andere kant terug naar beneden ging voetje voor voetje met af en toe ( ik dan ) wegglijden Terug bij de stoeltjeslift was het eigenlijk de bedoeling dat we we ook verder lopend naar beneden gingen maar gelukkig waren ze bereidt om de lift even stil te zetten en mochten we toch met de lift naar beneden. Daar weer de auto in om ongeveer 50 km verder te stranden in Wanaka. Daar hebben we een heel kleine duik , ijs en ijskoud water, in het meer genomen om alle stof af te spoelen Het blijft bijzonder dat je morgens boven op de berg op 1860 meter staat en smiddags in het meer kan zwemmen. ( nu ja even poedelen)
De volgende dag doorgereden via Haast, naar de Franz Josef gletsjer. Dit is het gebied van West coast dat erom bekend staat dat het er heel veel regent. Dat klopte we hebben de hele dag en ook nu nog in de stromende regen gereden. Wel heel bijzonder is dat zowel de Fox gletsjer als de Franz Jozef gletsjer eindigen in een subtropisch regenwoud. Het betekende dat we ruim 6 uur via de hoge bergen door een tropisch aandoend woud reden Een ondoordringbare muur van met mos begroeide bomen met manshoge varens en dat in alle kleuren groen. De weg was niet alleen nat van de regen maar ook reden we regelmatig door de wolken die vlak boven en tussen de wolken hingen.
Via een pad door het woud kun je tot op enkele meters bij de gletsjer komen. Ook hier is duidelijk te zien dat de gletsjers aan het krimpen zijn wat je kan zien is de zwarte oppervlakte die met rotsblokken bezaaid is. Als het morgen nu een beetje droog wil worden gaan we kijken of we tot bij het witte deel van de gletsjers kunnen komen. Voorlopig regent het nog stevig en is er hier niets van te merken dat het oudjaar is.