Dag 36,37 en 38

Op woensdag 18 januari ( van Kees moet de datum er af en toe bij) zijn we vanuit Ohope in de Bay of Plenty naar Purakiwai gereden. Onderweg een koffiestop in Wakantane en smiddags door Tauranga gelopen. Tauranga is een middelgrote stad waar behalve winkeltjes er niet veel te zien was. De steden en dorpen en in NZ zien er allemaal een beetje hetzelfde uit. Er zijn kleine wijken met met grote en mooie huizen maar daarnaast ingeeft het veelal een beeld van vergane glorie. Een beetje oude en vaak verveloze huizen. Avonds doorgereden tot Parakiwai, een gehucht dat niet op de kaart staat en ruim 5 km ver vanaf de grote weg in het bos ligt. We hadden begrepen dat daar een natuurcamoping was. En ja die was er ook. De natuur is er, zoals overal echt overweldigend mooi maar de camping zelf was toch wel heeeeeeeeel ouderwets. De toch wel erg vieze toiletten waren alleen een heeeeel diep gat in de grond. ( zoals bij ons 100 jaar geleden) Omdat het te donker werd toch maar een plekje, heel ver bij de toiletten vandaan, gezocht en de volgende ochtend heel vroeg richting Hot Water Beach vertrokken waar veel schone toiletten te vinden zijn :). Hot Water Beach mag je volgens de folders en ook het National Geographic boek niet missen. Op het strand van Hot water Beach komen bij laag water heet water bronnen vrij en kun je op het strand dan je eigen geneeskrachtige hete zout water bad graven. Nou dat hebben we gezien. Op een klein stukje van een verder heel leeg en groot goudkleurig strand, krioelden zo'n 300 mensen op en door elkaar, die met een, gehuurd, schepje in de branding een grote kuil probeerde te graven. Kuilen die door het zeewater ook gelijk weer vol met zand liepen. Een bizar geheel om te zien waar we dan ook met open mond naar hebben staan kijken. En ja op sommige plaatsen was er echt heet water dat uit het strand opwelde. Daarna zijn we doorgereden naar de Cathedral Cove. Te ver weg om daar vandaag nog naar toe lopen dus hier dichtbij een plekje gezocht zodat we dat de volgende dag kunnen doen.
De volgende dag, 20 jan en dus al weer bijna 5 weken door NZ aan het zwerven, was een heel zonnige en een actieve dag.
Smorend eerst de wandeling, ruim 1 1/2 uur, naar de Cathedral Cove gemaakt. De westkust van NZ is bezaaid met witte/ gele kliffen afgewisseld met hel kleine goudkleurige zandstrandjes waar de Pacific tegen aan beukt. De Cathedral Cove is een grote klif met een grote, door oceaan uitgeholde grot die een beetje de vorm van een kerk heeft. Aan weerskanten is een strandje zodat je er onderdoor kunt lopen. Na de wandeling terug naar de auto om een paar km verderop met de Ferry vanuit Cooks Bay naar Waitianga te gaan. Daar koffie gedronken en een klein museum bezocht. Rond 4 uur terug met de ferry om via de 309 road in de richting van Coromandel te rijden.
De 309 road is een gravelweg dus hobbel de hobbel omhoog en omlaag, slingerend door de bergen. Via deze weg kom je wel in een groot oerbos waarin Kauri - bomen en een waterval.
Voor allebei moet je de auto uit en een heel stuk het bos inlopen. Om bij de waterval te komen was het echt even stijl omhoog kleuteren om er bovenop te komen, maar een schitterend gezicht.
Kauri bomen zijn de grootste bomen van NZ en kunnen tot meer dan 50 meter hoog en ruim 2 meter in omvang worden. De oudste Kauri bomen in dit bos worden op ongeveer 600 jaar geschat. Er is in NZ ook een Kauriboom waarvan de leeftijd op 2000 !!! Jaar wordt geschat. Daar gaan we volgende week naar kijken. Het is heel imponerd om aan de voet deze grote, heel oude bomen te staan